Leuk dat je mijn blog gekomen bent ! Op deze pagina kan je lezen hoe ik begonnen ben met tennis en uiteindelijk ben doorgegaan. Hiernaast kan je visueel zien welke stappen ik heb gemaakt in de tennis.
Ik was vijf jaar toen het allemaal begon. Mijn grote broer was mijn voorbeeld. Alles wat hij deed aapte ik na. Hij ging op voetbal, ik ook. Hij ging tennissen, ik ook. Een tijdje heb ik beide sporten gedaan maar mijn broer maakte ik de keuze voor mij gemakkelijk. Stoppen met voetbal en verder met tennis. Bij de lokale tennisvereniging T.V. Hofgeest kreeg ik les van mijn eerste lerares, Monique.
Ik focuste mij op tennis en volgde ik groeps- en privé-trainingen. Na een aantal leuke en drukke jaren wilde ik toch verder kijken. Ik was nieuwsgierig naar andere lessen van een andere trainer. Aangezien ik competitief was ingesteld wilde ik verder groeien. Ik stapte, tot grote teleurstelling van Monique, over naar een andere club, de Holland Tennis Academie.
Daar kreeg ik les van Jan. Dit was andere koek. Hij zette mij aan om nog meer uit mij zelf te halen en na te laten denken wat ik met hoofd en lichaam aan het doen was.
Tijdens een tennistoernooi, in de Kennemer sporthal bij de CIOS, werd ik gescout door de Koninklijke Nederlandse Lawn Tennis Bond (KNLTB). De bond was constant naar nieuw talent op zoek. Ik was acht jaar oud toen ik in de groep ‘A1’ van de KNLTB mocht spelen. Ik vond het een hele eer en genoot van de trainingen. In het programma, bestaande uit 2 x 2 uur tennis en 2 x 1 uur conditietraining per week. Daarbij kwamen natuurlijk wel nog je privé-trainingen.
Het spelen bij de Bond had nogal wat aanzien. Naast het technische spel moest je ook fysiek en mentaal sterk zijn. Een paar keer per jaar waren er testdagen met een hoop trainers die aan het beoordelen waren. Elk jaar werd bepaald of je verder mocht.
In een week is het niet altijd trainingen. In de weekenden zijn er wedstrijden, en moet er ook tijd zijn voor school en huiswerk. Mijn opa, moeder, en vader steunden mij en brachten vaak lange dagen met mijn op tenniscomplexen. Mijn vader genoot met volle teugen als hij mee ging naar trainingen en/of wedstrijden. Ook mijn opa was er weg van tennis. Hij is zelf 40 jaar tennisleraar geweest en gaf gewild en ongewild adviezen. Mijn moeder durfde nooit naar mijn wedstrijden te kijken vanwege de zenuwen.
HTA was geen competitie club maar een opleidings-academie. Competitie is iets waar je het hele jaar naartoe werkt en ervaring opdoet qua wedstrijden. HTA kon dit niet bieden, omdat het geen tennisclub was. Daardoor ging ik verder kijken. Ik was op zoek naar een goede club met hoog niveau tennis en waar de groep groot was. Een tennisvriendin vertelde mij dat er veel meiden waren van mijn niveau en leeftijdscategorie bij T.V. Heerhugowaard.
Na vijf jaar, ging ik niet meer door bij de bond. Er mogen namelijk steeds minder doorstromen, naarmate je ouder wordt. Ik voldeed niet aan de fysieke groei die zij voor ogen hadden. Ook waren ze van mening dat ik gretiger zou moeten zijn en vertaalden dat als dat ik een “bitch” moest laten zien op de baan. Gretig was ik, bitch zat op dat moment niet in mijn karakter.
Ik besloot nu om alle trainingen te volgen bij T.V. Heerhugowaard. Daar ben ik tot de dag van vandaag nog steeds lid.
In december 2016 tekende ik een contract bij Angelo State University om naar Amerika te gaan voor college tennis. Amerika heeft een gave sportmentaliteit en kansen om full time tennis te combineren met het behalen van een schooldiploma.
Write a comment